حذف کردن حواشی

هیچ وقت فکرش را نمیکردم اینقدر سرم شلوغ باشد که حساب تاریخ و روزهای هفته از دستم در برود!

دلیل این حالت را عدم برنامه ریزی درست خودم می دانم. این در حالی است که اغلب آدم هایی که منو می شناسن به خاطر برنامه ریزی درست و به موقعی که برای انجام کارهام دارم تحسینم کردن. اما من بیشتر از چیزی که فکرشو بکنید در حق خودم سخت گیرمو هیچ وقت نمی تونم ایده آل های ذهنی مو کنار بذارم.

به نظرم سوگواری برای اتفاقات بدی که در دی ماه پشت سر گذاشتم دیگه کافیه و زمان آن رسیده تا دوباره از نو شروع کنم. به نظرم آدم تا زمانیکه تنش سلامته می تونه از نو شروع کنه. وقتی هم سالم نباشه باز هم می شه یه فکر دیگه ای به حالش کرد! :)

از صبح شروع کردم به لیست کرن کارهای عقب افتاده و هر بار که یکی از آن ها را انجام می دهم و در مقابلش تیک می زنم احساس خرسندی می کنم.

نکته مثبتی که وجود دارد این است که علاقه زیادی به یادداشت برداری دارم و الن می توانم دلیل اغلب شکست ها و ترس هایم را بدانم. با نگاهی گذرا به یادداشت های دی ماه گذشته ام دلیل بسیاری از شکست ها و ناامیدی های خودمو پیدا کردم و این بار سعی می کنم با دقت بیشتری راه های جدید رو برای کشف کردن انتخاب کنم.

بیشتر می تونم مراقب خودم باشم و وقت هایی که حالم خوب نیست بهتر می دونم مشکل چیه و چطور می تونم حال خودمو خوب کنم.

 راستی حس می کنم لازمه بگم خوشحالم برای مدتی از اینستاگرام فاصله گرفتم. هرچند ممکنه بازه زمانی کوتاهی طول بکشه این دوری اما در این مدت کم، کارهای مثبت زیادی انجام دادم که حسابی به حال و هوام رنگ بخشیده :)

جمله این هفته: یه آدم افسرده به درد هیچ کاری نمی خوره. پس اگه می خوام یه کاری انجام بدم بهتره امیدمو از دست ندم و دست از تلاش برندارم.

                            رهرو آن نیست که گهی تند و گهی خسته رود     رهرو آن است که آهسته و پیوسته رود