از اینکه خودم را با حجم وسیعی از اخبار خفه نمی کنم خوشحالم ^_^
از اینکه همراه با موج های خبری مختلف همراه نمی شم و حال و هوایم بالا و پایین نمی شود خوشحالم
باور دارم آدم گاهی بهتر است بیشتر مراقب خودش باشد. وقتی حال خودمون خوب نباشه نمی تونیم به هیچکی هم کمک کنیم. این دنیا از آدم های افسرده و ناامید که تلاشی نمی کنن برای زندگی بهتر خسته شده. من هم خسته شدم از اینکه آدم راکدی باشم.
با این وجود دلم می خواد همچنان خود مراقبتی داشته باشم و در کنار اون در چند زمینه در حد توانم قدم های کوچیکی برداشته باشم برای ارتقا و رشد خودم.
تو این مدت سعی کردم بیشتر از هر وقت دیگه ای به آرزوهام فکر کنم. سعی کردم آرزوهامو به هدف های کوچیک تری تقسیم کنم و روی کاغذ بنویسم. همین طور راه رسیدن به اونا رو با جزئیات نوشتم. و در پایان سعی کردم قدم هامو جوری بردارم که بالاخره تو مسیری که می خوام به جلو برم.
البته هر روز و هر لحظه با خودم یاد آوری می کنم که به خاطر عطش رسیدن به هدف بی خیال لذت بردن از مسیر نشم ^-^
رسیدن به هدف چندان مهم نیست، همین که براش تلاش می کنم خودش لذتبخشه :))
پ ن : از انجام کارهای نیمه تموم حس بدی دارم. یکی از کارهای نیمه تموم زندگیم این بود که ورزش کاراته رو از کلاس پنجم ابتدایی ول کردم. حالا که فرصتش پیش اومده مجددا می خوام از نو شروع کنم و تا پایان ادامه ش بدم.
البته هنوز هم زومبا تمرین می کنم و حسابی با آهنگ هاش انرژی می گیریم. بیشتر تایم مفید من برای کار کردن همون ساعت های بعد از ورزشه که حسابی ذهنم فعال و آماده س برای کارهای تئوری ^_*
درباره این سایت