افراد محدودی در زندگی من وجود دارند که می توان با انگشت های دست آن ها را شمرد. به مرور زمان رفاقتمان بیشتر جا افتاده است و بهتر چم و خم همدیگر را بلد شده ایم.
اوایل خیلی دعوا می کردیم اما به مرور دست از تغییر دادن همدیگر برداشتیم و همدیگر را همانطور که بودیم پذیرفتیم. فهمیدیم تفاوت های عمیقی با هم داریم و همیشه هر اتفاقی که می افتاد زاویه دید هر دو ما به یک موضوع واحد متفاوت بود! شاید همین تفاوت بود که رفاقتمان را عمیق تر کرد.
خوشحالم که توی زندگی ام آدم های این شکلی دارم که با خیال راحت میتوانیم با هم درباره همه چیز حرف بزنیم بدون اینکه ترسی از قضاوت شدن داشته باشیم. آدم هایی که هیچ انتظاری از من ندارند و صرفا همدیگر را درک میکنیم. حتی اگر زمانی به کمکم نیاز داشته باشند و نتوانم برایش کاری انجام دهم من را می فهمد، درکم میکند و میگوید حتما دلیل خودت را داشته ای ولی با این حال چیزی از رفاقت ما کم نمی کند.
درباره این سایت